Այնքան արագ անցավ սերը`
Րոպեական կրքի պես,
Ցավով պատվեց իմ նուրբ սիրտը
Ուրիշ ոչինչ չունեմ էլ ես:
Նորից միայնակ ու թափառական
Քամիների պես շրջում եմ մոլոր,
Նայում եմ երկինք ու տեսնում մի կյանք
Երբեմնի սիրով,բայց հիմա դաժան:
Րոպեներն այդ կյանքի կարճ՝
Սեր են տենչում,բայց դու չկաս,
Որտեղից հայտնվեցիր ու,
Չքացար այդպես արագ:
Ինչպես մի թիթեռ գիշերային,
Ննջեցիր կողքիս ու շուտարթնացար`
Չքանալով կարծես մի երազ,
Չտեսնելով,որ ես դեռ կամ:
Եթե նույնիսկ ոչինչ եմ ես,
Նայիր սերս կարծես դեռ կա,
Հանցանք չի այն ,այլ մի բերկրանք,
Ուրիշ տեղ էլ սեր չկա,
Շուրթերը քո էլ չեն տաքանա,
Ինչպես կողքիս,բայց հիմա.
|
